Misschien zijn jullie het al vergeten maar dit is echt wel de tweede mooie nazomer op rij.
Vorig jaar hing er eind september ook nog een zomersfeertje en ging ik met dit mooie gezin op pad in het lokale park.
Elke shoot heeft iets bijzonder maar deze zal altijd speciaal blijven omdat ik voor deze mijn camera terug onder het stof haalde. Een actieve peuter, een drukke veeleisende fulltime job...als mensen me vroegen of ik nog wel fotografeerde dan moest ik eens lachen, wanneer ging ik dat nog doen.
Tot het licht uitging begin september 2017 en ik gedwongen werd stil te staan bij dingen die mij die broodnodige energie gaven. Het editen van deze shoot dwong me om voor de eerste keer in een maand een laptop open te doen, in het begin niet zonder een knoop in mijn maag.
Maar het licht, de liefde, de mensen, alles klopte en sindsdien weet ik het zeker, dit maakt niet alleen anderen maar ook mijzelf blij.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten